Persian
Language
Geographical Research is Published in Persian Fulltext.
دوره 38، شماره 2 - ( 1402 )
جلد 38 شماره 2 صفحات 150-143 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
موضوع مقاله:
History
دریافت: 1401/12/24 | پذیرش: 1402/2/6 | انتشار: 1402/2/10
دریافت: 1401/12/24 | پذیرش: 1402/2/6 | انتشار: 1402/2/10
How to cite this article
Hekmati A, Joodaki H, Ziari Y. Urban Livability in District 22 of Tehran City, Iran. GeoRes 2023; 38 (2) :143-150
URL: http://georesearch.ir/article-1-1452-fa.html
URL: http://georesearch.ir/article-1-1452-fa.html
حکمتی امیرحسین، جودکی حمیدرضا، زیاری یوسف‌علی. زیست‌پذیری شهری در منطقه 22 کلانشهر تهران. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی. 1402; 38 (2) :143-150
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rights and permissions
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Authors
امیرحسین حکمتی1، حمیدرضا جودکی*2، یوسف‌علی زیاری3
1- گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران
2- گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران
3- گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران
3- گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده (518 مشاهده)
اهداف: زیست‌پذیری به عنوان هدف ساخت‌وساز و توسعه شهری توجه گسترده‌ای را در حوزه برنامه‌ریزی شهری و جغرافیای شهری به خود جلب کرده است. هدف این مطالعه، بررسی کیفیت زیست‌پذیری در منطقه ۲۲ کلانشهر تهران بود.
روش‌شناسی: در این مطالعه توصیفی که در سال ۱۴۰۱ انجام شد، از رتبه‌بندی ۴ ناحیه در منطقه ۲۲ شهر تهران در منتهی‌الیه غربی این شهر برای ارزیابی زیست‌پذیری شهری استفاده شد. با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی، ۶۰۰ شهروند (۱۵۰ نفر از هر ناحیه) و ۷۰ کارشناس وارد مطالعه شدند. ۱۸ شاخص در ۴ بُعد اقتصادی، زیست‌محیطی، اجتماعی فرهنگی، زیرساخت و خدمات شهری برای مطالعه انتخاب شد. نظرات شهروندان و کارشناسان در مورد کیفیت زیست‌پذیری شهری از طریق مطالعه میدانی جمع‌آوری شد. داده‌های پراکنش مراکز و امکانات خدماتی درمانی، مراکز کلانتری، مراکز آموزشی و مراکز اطفاء حریق با مراجعه به دفتر آمار و برنامه‌ریزی شهر تهران تهیه شد. برای بررسی داده‌ها از نرم‌افزار ArcGIS ۱۰.۸.۲، روش آنتروپی شانون و روش AHP در نرم‌افزار Expert Choice ۱۱ استفاده شد.
یافته‌ها: بیشترین میزان زیست‌پذیری در ناحیه ۲ کلانشهر تهران و پس از آن در ناحیه یک مشاهده شد. کمترین رتبه میزان زیست‌پذیری نیز به ترتیب در نواحی ۳ و یک مشاهده شد. ابعاد اجتماعی-فرهنگی و اقتصادی کمترین سطح مطلوبیت را در منطقه ۲۲ شهر تهران داشتند. ابعاد زیست‌محیطی و زیرساخت نسبت به سایر ابعاد مورد بررسی در منطقه ۲۲ کلانشهر تهران در سطح مطلوبی قرار داشتند.
نتیجه‌گیری: میزان زیست‌پذیری شهری در منطقه ۲۲ کلانشهر تهران ۵۷.۴۲% است که نزدیک به سطح متوسط ارزیابی می‌شود.
روش‌شناسی: در این مطالعه توصیفی که در سال ۱۴۰۱ انجام شد، از رتبه‌بندی ۴ ناحیه در منطقه ۲۲ شهر تهران در منتهی‌الیه غربی این شهر برای ارزیابی زیست‌پذیری شهری استفاده شد. با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی، ۶۰۰ شهروند (۱۵۰ نفر از هر ناحیه) و ۷۰ کارشناس وارد مطالعه شدند. ۱۸ شاخص در ۴ بُعد اقتصادی، زیست‌محیطی، اجتماعی فرهنگی، زیرساخت و خدمات شهری برای مطالعه انتخاب شد. نظرات شهروندان و کارشناسان در مورد کیفیت زیست‌پذیری شهری از طریق مطالعه میدانی جمع‌آوری شد. داده‌های پراکنش مراکز و امکانات خدماتی درمانی، مراکز کلانتری، مراکز آموزشی و مراکز اطفاء حریق با مراجعه به دفتر آمار و برنامه‌ریزی شهر تهران تهیه شد. برای بررسی داده‌ها از نرم‌افزار ArcGIS ۱۰.۸.۲، روش آنتروپی شانون و روش AHP در نرم‌افزار Expert Choice ۱۱ استفاده شد.
یافته‌ها: بیشترین میزان زیست‌پذیری در ناحیه ۲ کلانشهر تهران و پس از آن در ناحیه یک مشاهده شد. کمترین رتبه میزان زیست‌پذیری نیز به ترتیب در نواحی ۳ و یک مشاهده شد. ابعاد اجتماعی-فرهنگی و اقتصادی کمترین سطح مطلوبیت را در منطقه ۲۲ شهر تهران داشتند. ابعاد زیست‌محیطی و زیرساخت نسبت به سایر ابعاد مورد بررسی در منطقه ۲۲ کلانشهر تهران در سطح مطلوبی قرار داشتند.
نتیجه‌گیری: میزان زیست‌پذیری شهری در منطقه ۲۲ کلانشهر تهران ۵۷.۴۲% است که نزدیک به سطح متوسط ارزیابی می‌شود.
واژه‌های کلیدی: