دوره 37، شماره 4 - ( 1401 )                   جلد 37 شماره 4 صفحات 573-565 | برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:

Print XML English Abstract PDF HTML


History

Rights and permissions
1- گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
چکیده   (2029 مشاهده)
اهداف: یکی از مهم‌ترین بازتاب‌های شهرنشینی معاصر، پیدایش و گسترش محله‌های آسیب‌پذیر و یا سکونتگاه‌های غیررسمی در مرکز یا پیرامون شهرها است. هدف از این پژوهش، ارزیابی شاخص‌ها و متغیرهای پیشران در بازآفرینی سکونتگاه‌های غیررسمی شهری در شهر زاهدان بود.
روش‌شناسی: این پژوهش کاربردی-اکتشافی در سال ۱۴۰۰ در منطقه زاهدان به انجام رسید. داده‌های مورد نیاز با استفاده از تکنیک پویش محیطی و بررسی پیشینه ادبیات جمع‌آوری شد. جامعه آماری در رابطه با سنجش ظرفیت نهادی، کارمندان و مدیران نهادهای مرتبط بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند (n=۵۰). به‌منظور ارزیابی شاخص‌ها و متغیرهای پیشران از تحلیل نظرات کارشناسی با آزمون تی تک نمونه‌ای استفاده شد. اجزا و عناصر سیستم بافت ناکارآمد شهر گونه‌بندی و تحلیل شد برای تحلیل یافته‌ها از مدل تحلیل سلسله مراتبی و تلفیق این دو با یکدیگر به منظور تحلیل نتایج مدل کارت امتیاز متوازن استفاده شد.
یافته‌ها: شاخص‌های موثر بر بازآفرینی سکونتگاه‌های غیررسمی عوامل اجتماعی-فرهنگی و جمعیتی، اقتصادی، محیطی-کالبدی و مدیریتی- نهادی بودند. شاخص‌های اجتماعی-فرهنگی و جمعیتی (۶۲.۰۳%)، اقتصادی (۷۴/۵۰%)، محیطی-کالبدی (۲۳/۵۴%) و مدیریتی-نهادی (۲۰/۴۸%) به ترتیب در شرایط مناسب، متوسط، متوسط و ضعیف قرار داشتند.
نتیجه‌گیری: در بین عوامل موثر بر بازآفرینی سکونتگاه‌های غیررسمی شهر زاهدان، شاخص مدیریتی-نهادی نیازمند توجه بیشتری است که قطعا بر وضعیت سایر عوامل اجتماعی-فرهنگی و جمعیتی، اقتصادی و محیطی-کالبدی تاثیر بسزایی خواهد داشت.
 
واژه‌های کلیدی: