1- گروه شهرسازی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران 2- گروه شهرسازی، واحد پردیس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده (1026 مشاهده)
مقدمه: یکی از مشکلات کالبدی عمده شهرهای قدیمی، وجود بافتهای فرسوده در آنهاست که خود سرآغاز بسیاری از مشکلات شهری شده و زمینه ناپایداری را در بسیاری از شهرها فراهم ساخته است. در همین راستا، هدف اصلی پژوهش حاضر، ارایه راهبردهای بهسازی و نوسازی کالبدی-فضایی بافتهای فرسوده شهری منطقه ۱۹ تهران بود. روششناسی: این تحقیق «توصیفی-تحلیلی» به شیوه پیمایشی در سال ۱۳۹۹ اجرا شد. در این تحقیق مهمترین عوامل درونی و بیرونی تاثیرگذار بر بافتهای فرسوده منطقه ۱۹ تهران شناسایی و با نظر کارشناسان به تک تک عوامل موثر، ضریب اهمیت داده شد. ابزار تحقیق، پرسشنامه بود که توسط ۲۰ نفر از متخصصین بهسازی تکمیل شد. روایی و پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ، ۸۸/۰ به دست آمد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از مدل SWOT انجام شد. در انتها با سنجش اهمیت هر یک از عوامل، اولویتدارترین راهبردهای بهسازی و ساماندهی کالبدی-فضایی این منطقه شناسایی شد. یافته ها: نتایج حاصل از سنجش نظر متخصصین نشان داد که بافتهای فرسوده این منطقه از نقاط ضعف و در عین حال نقاط قوت و فرصتهای بهینه برابر (n=۲۰)، بهمنظور بهرهگیری و رسیدن به حد مطلوب و در نتیجهبهسازی و ساماندهی کالبدی-فضایی برخودار بودند. با توجه به نقاط ضعف و قوتها، راهبردهای تنوع، تهاجمی، تدافعی و بازنگری برای بهسازی و بازسازی مطلوب ارایه شد. نتیجه گیری: محلات منطقه ۱۹ تهران رشد نامنسجم و درهمتنیدهای داشته است و مشکل بافت فرسوده در این محلات بیشتر به مسائل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی باز میگردد، لذا میتوان با اجرای استراتژیهای حاصل از این پژوهش و مشارکتیکردن آنها زمینه توسعه، بهسازی و ساماندهی این محلات را فراهم ساخت.