دوره 37، شماره 2 - ( 1401 )                   جلد 37 شماره 2 صفحات 199-189 | برگشت به فهرست نسخه ها
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:

Print XML English Abstract PDF HTML

History

Rights and permissions
1- گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده   (903 مشاهده)
اهداف: امروزه یکی از مهم‌‌ترین مخاطراتی که همواره شهرها را تهدید می‌‌نماید خطر وقوع زلزله است. پژوهش حاضر با هدف تحلیل وضعیت آسیب‌‌پذیری ساختمان‌‌های شهر اشنویه در برابر وقوع احتمالی زلزله انجام شد.
روش‌شناسی: این پژوهش کاربردی با رویکرد کمی-تحلیلی در سال ۱۴۰۰ انجام یافت که شامل محلات دوازده‌گانه شهر اشنویه بود. از ۸ شاخص کالبدی- محیطی شامل نوع مصالح، عمر بنا، کیفیت بنا، تعداد طبقات، تراکم جمعیت، کاربری اراضی، شیب، حریم رودخانه استفاده شد. به‌منظور سنجش میزان آسیب‌‌پذیری از مدل تلفیقی AHP-VIKOR، روش شاخص متوسط درجه آسیب و از نرم‌افزارهای Arc GIS ۱۰.۲ و Idrisi ۳۲‌ استفاده شد.
یافته‌ها: آسیب‌پذیری ساختمان‌ها در شهر اشنویه جدی است و شدت لرزه‌پذیری محلات در این شهر متفاوت بود. بدین صورت که محله‌های ۱، ۴، ۵ و ۷ بیشترین آسیب‌‌پذیری در برابر زلزله را داشتند و محله‌های ۲، ۳ و بخش‌های از محله‌های ۶، ۱۱ و ۱۲ دارای آسیب‌پذیری کمتری بودند. دلایل آسیب‌‌پذیری، استفاده از مصالح کم‌‌دوام و ناپایدار نظیر آجر و خشت و چوب، عمر بالای ساختمان‌‌ها (۷۶% سطح شهر)، وجود تراکم بالای جمعیتی در محلات ۴، ۵، ۷، بالا‌بودن میزان شیب و وجود گسل شیوه‌برو در این شهر بود.
نتیجه‌گیری: بناهای ساخته‌شده شهر بدون کمترین توجه به آیین‌‌نامه‌‌های ساختمانی احداث شده‌‌اند.
واژه‌های کلیدی: