اهداف: مدیریت تفکیک از مبدأ پسماند خشک با ارایه روشهای اجرایی و ایجاد تسهیلات مناسب به منظور خدمترسانی و جلب حداکثری مشارکتهای مردمی در جهت حفظ محیط زیست و اهداف توسعه پایدار، حائز اهمیت است. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تطبیقی مدل مدیریت تفکیک از مبدأ با روشهای مراجعه به درب مبادی تولید و بهکارگیری دستگاه خوددریافت پسماند خشک در مناطق غربی شهر تهران بود.
روششناسی: این پژوهش به لحاظ هدف از نوع کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش توصیفی-پیمایشی بود که برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش آمیخته (کیفی-کمی) در سال ۱۳۹۹ در مناطق ۵، ۹، ۲۱ و ۲۲ شهرداری تهران انجام شد. به دلیل خصیصه فضایی مکانیابی و ویژگی عدم قطعیت ذاتی مسائل شهری، اساس کار این پژوهش تهیه لایههای اطلاعاتی بر مبنای عوامل و معیارهای موثر در توزیع فضایی مدل مدیریت تفکیک از مبدأ در روشهای مراجعه به درب مبادی تولید و استقرار دستگاههای خوددریافت پسماند خشک و تلفیق و همپوشانی آنها در محیط نرمافزاری ARC GIS ۱۰.۷ با استفاده از روش تحلیل سلسلهمراتبی و استنتاج منطق فازی انجام شد.
یافتهها: بررسی نتایج تطبیقی مدل مدیریت بازیافت پسماند خشک مناطق غربی شهر تهران نشان داد که در روشهای مراجعه به درب مبادی تولید و مکانگزینی دستگاههای خوددریافت پسماند خشک به ترتیب ۵ و ۹ معیار در مدل مدیریتی تاثیرگذار بوده و برای اجرای تفکیک پسماند خشک از مبدأ با روش مراجعه به درب مبادی تولید و روش استقرار دستگاه خوددریافت به ترتیب ۸۷% و ۶۶% از سطح کل مناطق مورد مطالعه، بهرهوری مطلوب داشتند.
نتیجهگیری: با توجه به اهمیت و لزوم بهرهوری تفکیک در مبدأ پسماند، نتایج این پژوهش نشان میدهد که اجرای مدل مدیریت پسماند خشک به روش مراجعه به درب مبادی تولید نسبت به روش استقرار دستگاه خوددریافت پسماند خشک در سطح مناطق مورد مطالعه از کارآیی، اثر بخشی و گستردگی بیشتری برخوردار است.