اهداف: امروزه استفاده از روشهای سنجش از دور برای به دست آوردن دمای سطح زمین گسترش یافته است. زیرا سنجش از دور امکان برآورد دمای سطح زمین را در هر ناحیه و با دقت بالا فراهم میکند. هدف از مطالعه حاضر، برآورد دمای سطح زمین در بخش جنوبی دریاچه ارومیه با استفاده از دادههای ماهوارهای لندست، مقایسه آن با دادههای واقعی و بررسی ارتباط آن با مقادیر پوشش گیاهی است.
روششناسی: به این منظور، تغییرات دمای سطح زمین بین سالهای 2000 تا 2017 در ارتباط با تغییرات پوشش منطقه و کاربری اراضی با تاکید بر مناطق کشاورزی بررسی شده است. از این رو، از باندهای حرارتی لندست 7 و لندست OLI برای اندازهگیری دمای سطحی، تبدیل DN به رادیانس و دمای روشنایی استفاده شد. همچنین، شاخص NDVI برای محاسبه گسیلمندی و استخراج کاربری اراضی با روش شی گرا مورد استفاده قرار گرفت. سپس برای بررسی رابطه دما با پوشش گیاهی از آنالیز رگرسیون استفاده شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد که دمای سطح زمین مشاهده شده و برآورد شده از سال 2000 تا 2017 به دلیل تغییر در کاربری و پوشش گیاهی منطقه افزایش یافته است. براساس رگرسیون خطی ارتباط قابل قبولی بین دمای سطح زمین و دمای مشاهده شده (R2=0/72) وجود دارد. همچنین ارتباط منفی معنی داری بین دمای سطح زمین و پوشش گیاهی وجود دارد.
نتیجهگیری: نتایج تحقیق بیانگر این مسئله است که روشهای سنجش از دوری نتایج قابل اعتماد و مطمئنی را در برآورد دمای سطح زمین ارائه میدهد. اطلاع از وضعیت دمای سطح زمین و ارتباط آن با کاربریهای اراضی به برنامهریزان و کارشناسان جهت تصمیمات مدیریتی برای حفاظت از منابع طبیعی و اراضی کشاورزی کمک میکند.